عزیز دل مامانی و بابایی

نمی دانم وقتی بزرگ میشوی و نوشته های مادرت را می خوانی چقدر صداقت حرفایم را درک میکنی.همه آرزویم این است که اینقدر مادر خوبی برایت باشم که وقتی به چشمانم نگاه میکنی عشقم را به خودت ببینی.ببینی که مادرت چگونه تو را عزیزدل می خواند .ببینی که پدرت اینقدر تو را دوست دارد که خستگی 15 ساعت کار در روز را برای خوشبختی و آسایش تو به جان می خرد.نمی دانم آن روزها چطور پسری هستی.اما همه آرزویم این است که اینقدر خوب باشی که با افتخار از بودنت سخن بگوییم.و در هر کلام بگوییم: ***فتبارک الله احسن الخالقین*** -------------------------------------------------------------------------------------------------- نمی دانم روزی که تو به لطف خدا طعم پدر ...

سلام عزیزکم. اول از همه معذرت می خوام که این مدت وبلاگت رو آپ نکردم قند عسلم.باور کن خیلی دلم می خواست زودتر از این مدت بیام و برات بنویسم ولی خوب جیگر طلای مامان،اینترنتمون قطع شده بود و بابات هم یه دفعه تصمیم گرفت که از یه شرکت دیگه اینترنت بگیره واسه همین حسابی معطل شدیم.حالا از این حرفا بگذریم،خودت چطوری عشق مامان و بابا؟؟ نمی دونی چقدر خوشحالم کوچولوی نازم،آخه خدا رو شکر روزا دارن یکی یکی میگذرن و روز دیدین تو نزدیکتر میشه.من و تو الان توی هفته 26و 3 روز   هستیم           فندقکم ، هوراااااااااااااااااا دیگه کم کم باید خودمون رو برای اومدنت حسابی آماده کنیم.چند روز پ...